Na co powinienem zwrócić uwagę obserwując moje dziecko?
Poniżej znajdują się niektóre zachowania, które, jeśli się powtarzają, powinny być powodem do konsultacji z Terapeutą Integracji Sensorycznej:
-
Ma problem z samodzielnym wyciszeniem
-
Wydaje się, że ma obniżone lub nadmiernie podwyższone napięcie mięśniowe
-
Wydaje się być nadwrażliwe na hałas, dotyk, zapachy, innych ludzi, rówieśników
-
Występują trudności z nawiązywaniem kontaktów
-
Odczuwa dyskomfort nowych ubranek, sygnalizuje, że nadmiernie przeszkadzają metki
-
Nie bawi się zabawkami adekwatnymi do wieku
-
Jest rozdrażnione podczas przytulania a podczas trzymania na rękach odgina się nagle do tyłu
-
Występują trudności z spaniem, ubieraniem, jedzeniem, i/lub treningiem czystości
-
Nie radzi sobie z pracami manualnymi, wycinaniem, rysowaniem, zapinaniem guzików
-
Wydaje się być nadmiernie ruchliwe, unika dotykania pewnych rzeczy, chodzi na palcach
-
Ma trudne do opanowania wybuchy emocji
-
Bardzo szybko się rozprasza, ma problem z siedzeniem w jednym miejscu przez dłuższy czas.
Dla kogo przeznaczona jest terapia Integracji Sensorycznej?
Terapia Integracji Sensorycznej jest dla każdego, u kogo zostaną stwierdzone i zdiagnozowane zaburzenia przetwarzania sensorycznego (zaburzenia integracji sensorycznej), czyli dla niemowląt, dzieci, nastolatków a także dorosłych. Terapię SI wykorzystuje się w celu usprawnienia funkcjonowania dzieci z problemami w uczeniu się, osób z zespołem FAS, ADHD, niepełnosprawnością intelektualną, autyzmem, i innymi dysfunkcjami rozwojowymi. Aby stwierdzić czy występują zaburzenia Integracji sensorycznej należy wykonać rzetelną diagnozę. Sama wiedza o SI nie wystarczy. Warto także pamiętać, że z zaburzeń SI się nie wyrasta. Brak odpowiedniej stymulacji w dzieciństwie może spowodować problemy w życiu dorosłym.